نظر مهناز عسکری برای کتاب صوتی بی‌پناه

به نظر من بی پناه قصه زنی است که هم ژن افسردگی دارد و هم درد از دست دادن بهترین رفیق زندگیش یعنی خواهرش را به دوش می‌کشد او سعی میکند از روزمرگی خود را خلاص کند ولی اشتباهش این بود که هم قرصهایش را کنار گذاشت و هم به یکباره همه چیز حتی بچه هایش را فدای پناهجویان کرد و اینها همه از آن ژن افسردگی که ظاهراً مادر هم دچار آن است ولی نویسنده خیلی به آن نپرداخته نشات میگیرد به هر حال همسر او نمونه یک همسر دلسوز و پشتیبان است که تا آخرین لحظه در کنارش میماند بر خلاف بسیاری از مردان ایرانی.... فکر میکنم نکته مهم در این داستان همان مسئله ژن افسردگی است چنانچه دوستان دیگر او در کمک رسانی به پناهجویان به این حال و روز گرفتار نشدند.