نظر الهام شفیعی برای کتاب همسایگان

قلم جناب هدایتی رو دوست دارم سوژه‌هایی غیرتکراری رابا نگاهی تیزبین و زاویه دید متفاوت با نگارشی روان در اختیار مخاطب قرار میدهد. این کتابشون بنظرم نسبت به کتاب دیگران نگاه ملایمی به زندگی زنان داشت و در برخورد با ۳ همسایه زنش آن‌ها را قضاوت نمی‌کرد بلکه برای درک آن‌ها طبق جملات کتاب از خودش فاصله می‌گرفت تا موفق به درک طرف مقابلش بشود. در این کتاب نویسنده دوره سالمندی و تنهایی حاصل از آن را در ابعاد مختلف از زبان همسایه هایش روایت میکند. بعضی از جملات کتاب بحدی عمیق بودندکه ارزش لایت کردن و چند بار خواندن را داشتند. در این کتاب هم مثل خیلی از شخصیت‌های کتاب دیگران نویسنده‌ای بود که سعی به الهام گرفتن از زندگی واقعی آدمهای اطرافش برای آفرینش یک کتاب داشت و البته مثل نویسندگان کتاب قبلی اینجا هم انگار نویسنده علاقه به شجریان و بتهون رو به نوعی ویژگی ممتاز انسانهای خاص و خوش سلیقه می‌دانست.