نظر امیر سلطانی برای کتاب صوتی گیاهخوار

راوی داستان مدام تغییر می‌کنه تا نگرش آدم‌های متفاوت به تصمیم تاثیرگذار شخصیت اصلی داستان نشون داده بشه... اما در نهایت کسی موفق به شناخت درونی شخصیت اصلی و دلیل تصمیمش نمیشه!!!
شخصیت اصلی داستان با دیدن خوابی (رویا و خواب دیدن و تاثیرش در فصل آخر نیز باز می‌گردد) اول تصمیم به گیاه خواری می‌گیره و گوشت نه تنها براش وسوسه انگیز نیست بلکه تهوع آور می‌شود.. در ادامه کلا خوردن نیز عذاب آور است... اگر خوردن رو مهمترین، لذت بخش‌ترین و دلیل بسیاری از کارهای انسان بدونیم، انگار شخصیت اصلی، بر مهمترین رفتار انسان شورش کرده و در حال استحاله بدن و وجودش از تعریف انسان است... بعد از خوندن این رمان، یاد حسم بعد خوندن رمان مسخ از کافکا افتادم و این سوال... اگر انسانی ظاهرش، رفتارش یا خواسته هایش با جامعه متفاوت باشد، جامعه به او حق حیات و زیستن خواهد داد!!؟