نظر پونه بیگی برای کتاب نفرین صندلی

ببینید این داستان کلا اینطور نیست که بخواین بگین بده یا چی ولی پایانش یکمی عجیب بود اینکه ارث به کی برسه یا پس از اون چه اتفاقی می‌افته ولی این داستان حرص و طمع انسان‌ها رو نشون میداد طمعی که برای به دست آوردن ثروت دارن نشون میداد که یک انسان چطور میتونه آنقدر جاهل باشه که فکر کنه برگزیده شده درحالی که هیچ نشانه‌ای دور و برش نیست. نشون میده که یک انسان چطور میتونه به مال مردم چشم بدوزه نشون میده که یک انسان چطور میتونه دوستاش رو بفروشه عقیده‌ی یک سری افراد رو نشون میده که مرگ آرام رو به گم‌شدن تو یک قسمت ترجیح میده در حالی که شاید شانسی برای زنده موندن و بیرون رفتن وجود داشته باشه این کتاب فداکاری رو نشون می‌ده نشون می‌ده با این‌که ممکنه کسی رو مدت زیادی باهاش آشنایی نداری میتونی نجاتش بدی و میتونی دوستش داشته باشی کلا کتاب خیلی پر مفهوم و قشنگی بود من که خیلی دوست داشتم حتما بخونید...