نظر سیدحسین حسینی برای کتاب 1984

سلام به دوستان کتابراهی عزیزبه نظر من، «۱۹۸۴» یکی از آن کتاب‌هایی است که بعد از خواندنش، حس عجیبی به آدم دست می‌دهد. اورول در این کتاب، دنیایی را نشان می‌دهد که حکومت به همه چیز کنترل دارد، حتی به فکر و احساسات مردم. اگر این طور بود که هر کسی مجبور باشد عاشق رهبر بشود یا حق نداشته باشد به گذشته فکر کند، واقعاً زندگی جهنمی می‌شد. نکته جالب کتاب برای من، شخصیت وینستون بود. آدمی که می‌خواست شورش کند، اما در نهایت شکست خورد. این پایان تلخ کتاب، شاید نشان دهنده ترس اورول از قدرت مطلق حکومت‌ها باشد. اگر بخواهم صادقانه بگویم، بعضی قسمت‌های کتاب کمی کشدار و خسته کننده بود، اما ایده اصلی آن هنوز هم تازه و ترسناک است.