نظر سهیلا عباسی برای کتاب تربیت فرزند به سبک فرانسوی

خوندن کتاب تربیت به سبک فرانسوی برام خیلی جالب بود، مخصوصاً قلم نویسنده که طنز داشت و خوندنشو لذت‌بخش‌تر می‌کرد. جالب بود برام که فهمیدم تربیت آمریکایی‌ها چقدر به سبک ما ایرانی‌ها شبیهه. از اون مهم‌تر، وقتی نویسنده از حس‌های واقعی و سردرگمی‌هاش توی تربیت بچه‌هاش می‌نوشت، یه حس خوب بهم می‌داد؛ اینکه فقط من نیستم که این حس‌ها رو دارم. کتاب نکات خوبی درباره‌ی تربیت بچه داشت، ولی به نظرم باید این نکته‌ها رو با توجه به فرهنگ خودمون توی زندگی‌مون جا بدیم. در نهایت، بیشتر از هر چیزی، این خود ماییم که باید احساسات‌مون رو بشناسیم و کنترل کنیم؛ مثلاً اینکه دائم احساس گناه نکنیم، تا بتونیم بچه‌هامون رو مستقل از خودمون و قوی‌تر بزرگ کنیم.