نظر نازنین شریفی برای کتاب اتاقی برای مهمان

معمولا وقتی کسی بیمار میشود اطرافیان سعی میکنند به او روحیه و اعتماد به نفس و امید تزریق کنند ولی در این کتاب هلن هر دفعه سعی میکرد که به نیکولا بگوید تو مردنی هستی و هیچ امیدی به بهبودی نیست در عوض خود بیمار بسیار امیدوار و سرزنده بود و به راحتی تسلیم مرگ نشد کسی که قابل تحسینه نیکولاست نه هلن هلن بارها از اینکه دوستش برای درمان به خانه‌اش آمده و او از نیکولا پرستاری میکند بسیار خشمگین و پشیمان است در واقع نویسنده به خوبی رفتار و کردار غربیها در مقابل گرفتاری دوستان و خانواده را بیان کرده و غیر مستقیم فرهنگ غربی رو فرد گرا و خودمحور توصیف کرده در این کتاب حتی خواهر نیکولا حاضر به پرستاری از او نشده و این بع قهقرا رفتن بنیان خانواده و نبود عشق در میان آنان است ممنون از کتابراه بابت این کتاب اموزنده