نظر منیره امامی برای کتاب پدران و پسران

در این داستان تقابل میان سنت‌های نسل پدران و افکار نیهیلیستی نسل جوان (پسران) نشان داده می‌شود. تورگنیف ابتدا با لحنی تقریبا بی طرفانه هر دو طرف را در داستان نقد و تایید می‌کند اما کمکم به سوگیری در مخالفت با افکار نیهیلیستی دچار می‌شود. در این داستان به نظر می‌رسد سرنوشت شخصیت‌ها سرنوشتی است که افکار آن‌ها قرار است در واقعیت با آن مواجه شود. بازارف که نماد گرایشات نیهیلیسم است اوج میگیرد، خودنمایی می‌کند و بعد با مرگی دردناک از میان می‌رود. تعصب سنتی هم منزوی و از دور خارج می‌شود و تنها کسانی که به اعتدال نسبی از نظر نویسنده رسیده‌اند که آرکادی و گیرسانف پدر نماد آن‌ها هستند باقی می‌مانند و سرنوشت آن‌ها ادامه حیات در روسیه دوره تورگنیف است.