اونایی که از داستان کتاب خوششون نیومده لازمه ذکر کنم که سبک ادبیاتی آقای موپاسان ناتورالیسم بوده بر خلاف رمانتیسیسم. سبکی که برخلاف رمانتیسیسم به جای توجه به زیبایی‌های طبیعت، جهان را با نگاهی واقع‌بینانه با همه زشتی‌هایش به تصویر می‌کشد و بر نشان دادن این نازیبایی‌ها تاکید می‌کند. این موضوع هم کاملا سلیقه‌ای هست
کلن وقتی که به موپاسان فکر میکنم یه چنین اثری به ذهنم میاد، آرام و کرخت. آرامشی در داستان هست از توصیف طبیعت و اشیا و حالات آدمی و اتفاق‌هایی که در کمال کرختی و بدون شلوغ کاری رخ میدن. داستان میتونه تا ابد ادامه داشته باشه و من تا ابد میتونم به خوندنش ادامه بدم و خسته و دلزده نشم. کتاب، داستان دختری ست از نوجوانی که بزرگ میشه، ازدواج میکنه، بچه دار میشه و به پیری میرسه. داستان تلخیه و توصیم اینه که اگر در شرایط روحی مناسبی نیستین این کتابو بزارین واسه بعد.
کلن وقتی که به موپاسان فکر میکنم یه چنین اثری به ذهنم میاد، آرام و کرخت. آرامشی در داستان هست از توصیف طبیعت و اشیا و حالات آدمی و اتفاق‌هایی که در کمال کرختی و بدون شلوغ کاری رخ میدن. داستان میتونه تا ابد ادامه داشته باشه و من تا ابد میتونم به خوندنش ادامه بدم و خسته و دلزده نشم. کتاب، داستان دختری ست از نوجوانی که بزرگ میشه، ازدواج میکنه، بچه دار میشه و به پیری میرسه. داستان تلخیه و توصیم اینه که اگر در شرایط روحی مناسبی نیستین این کتابو بزارین واسه بعد.