نظر Mahsa برای کتاب دخترعموی من راشل

یکی از چیزایی که خیلی توجهم رو جلب کرد، فضاسازی قوی دوموریه‌ست یه جورایی انگار انگلستان قرن نوزدهم با اون عمار‌ت‌های سنگین و سایه‌های پررمز و راز، یه شخصیت مستقل توی داستانه توصیفات نویسنده هم از طبیعت و محیط، خیلی خوب این حس رازآلود رو منتقل می‌کنه اما یه چیزی که یه کم اذیتم کرد، گاهی کند شدن ریتم داستانه. بعضی جاها انگار بیش از حد روی احساسات فیلیپ متمرکز می‌شه، در حالی که انتظار داری اتفاقات سریع‌تر پیش برن. با این حال، این کندی باعث می‌شه حس شک و دودلی که یکی از محورهای اصلی کتابه بیشتر توی ذهن خواننده نفوذ کنه راستش هنوز به اون نقطه‌ای نرسیدم که بفهمم راشل واقعاً چه نقشی داره آیا واقعا یه زن معصومه که توی یه موقعیت بد گیر افتاده یا یه فرد حسابگر که داره از موقعیتش استفاده می‌کنه؟ ولی همین نامشخص بودن، قدرت کتابه. تا اینجای کار، جذاب و پرکشش بوده، و مطمئنم که پایانش هم قراره ذهنمو درگیر کنه.