جنگل بزرگ یکی از اون کتابهاییه که فضای سنگین و عمیق فاکنر رو با داستانی نسبتاً کوتاه ترکیب میکنه. فاکنر توی این کتاب هم مثل بقیه آثارش، بیشتر از اینکه یه داستان خطی و راحتخوان تعریف کنه، یه فضای پر از حس و تصویر خلق میکنه که انگار داری وارد یه دنیای دیگه میشی. یکی از چیزایی که توی کتاب به چشم میاد، نثر خاص فاکنره. گاهی جملهها طولانی و پیچیده میشن و حوصله و تمرکز زیادی میخوان، ولی اگه با سبک فاکنر آشنا باشی، میدونی که این یه بخشی از جذابیتشه. توی این کتاب هم، همون حس طبیعت بکر، سنتهای قدیمی و کشمکشهای درونی آدمها رو حس میکنی. از طرفی، برای کسی که دنبال یه روایت سرراست و پرهیجان باشه، ممکنه کمی سخت و کند پیش بره.
ترجمهی احمد اخوت هم به نسبت خوبه، ولی بعضی جاها احساس میشه که پیچیدگی نثر اصلی باعث شده متن فارسی یه کم سنگینتر از حد معمول بشه. در کل، جنگل بزرگ یه کتاب عمیق و تصویریه که بیشتر به درد کسایی میخوره که دنبال یه تجربهی ادبی جدیتر هستن، نه صرفاً یه داستان ساده و پرکشش
ترجمهی احمد اخوت هم به نسبت خوبه، ولی بعضی جاها احساس میشه که پیچیدگی نثر اصلی باعث شده متن فارسی یه کم سنگینتر از حد معمول بشه. در کل، جنگل بزرگ یه کتاب عمیق و تصویریه که بیشتر به درد کسایی میخوره که دنبال یه تجربهی ادبی جدیتر هستن، نه صرفاً یه داستان ساده و پرکشش