نظر محمد منشی زاده برای کتاب اتاقی برای مهمان

به نظر من یه روایت کوتاه اما عمیق از دوستی و همدلیه. نویسنده به سادگی نشون میده که کمک کردن همیشه قهرمانانه نیست و حتی میتونه فرسایشی باشه (واقعا درست میگه) شخصیت‌ها هم قهرمان خاصی ندارن. شخصیت‌ها اکثرا خاکستری‌ هستن پر از ضعف‌ و تردید و... داستان پر از لحظه‌هاییه که تلخی و زیبایی زندگی رو هم‌زمان نشون میده.