نظر سارا قرآنی برای کتاب صوتی جین ایر

۱۳ ساله بودم که برای اولین بار رمان جین ایر رو خوندم، سن نسبتاً کمی بود برای ادراک جزئیات این داستان و البته طی این سال ها جزئیاتش دیگه از خاطرم رفته بود، فقط حسی که از داستان گرفته بودم یادم بود: داستان جذاب و گیراست. بعد از ۱۵ سال دوباره تصمیم گرفتم به سراغ این رمان برم اما این بار در قالب کتاب صوتی چون آوانامه خودش رو به من اثبات کرده. رمان روند نسبتاً کندی داره، پر از جزئیات نگارش شده که این می تونه یک ویژگی مثبت یا منفی برای یک داستان باشه، بسته به اینکه نویسنده چه حد می تونه این مرز ظریف زیاده روی کردن یا نکردن رو رعایت کنه. به نظر بنده (که ادعایی هم ندارم و صرفا نظر شخصی هست) خانم شارلوت برونته، دقیقاً روی این مرز دارن حرکت می کنن، گاهی کمی تبدیل به زیاده روی میشه و گاهی توصیف جزئیات کافیه و به حس اون لحظه ی داستان کمک می کنه. در کل رمان جین ایر فضای تاریک و محزونی داره که با گویندگی سرکار خانم مریم پاک ذات و حزنی که توی صداشون هست این حس بیشتر به خواننده منتقل می شه. من در زمان هایی که از نظر ذهنی یا روحی خسته باشم نمی تونم به این رمان گوش بدم، اثر منفی روی حالم میذاره، اما خب این مهارت گوینده رو نشون میده. در نهایت مشتاقم هرچه زودتر این رمان رو تموم کنم و دوباره نظرم رو در مورد کل داستان بگم.