نظر عارف محبی برای کتاب نجات بزرگ

یش از حد تو تعریف هر چیزی بزرگنمایی میکرد من چون فیلمای علمی تخیلی دوست دارم کنجکاو شدم بخونمش ولی واقعا نویسنده این کتاب اصول رمان نویسی رو رعایت نکرده بود و باعث شده بود یه داستان رویایی تخیلی ساخته بشه نه ماجرای علمی تخیلی در واقع یه داستان علمی تخیلی باید اونقدر قدرتمند باشه که بتونه به خواننده بقبولونه که اون ماجرا واقعیه و مخاطب لمسش کنه ولی من نتونستم با این کتاب ارتباط برقرار کنم و اینکه موضوعات علمیو که تعریف میکرد خسته کننده بود چون طوری بیان نمیشد که مخاطب بفهمه چی به چیه فقط باید تند ردش میکردی که ببینی بعدش چی میشهمشکل این رمان این بود که نصف رمان از باران تعریف میکرد، باران باهوش، باران فلان، باران همه رو غافل گیر می کنه همینا. سخنرانی های طولانی و خسته کننده داشت منظورم اینه گفت وگو کم بود بیشتر سخنرانی بود و هر کدوم از سخنرانی ها چند بار تکرار میشه. یه خانواده کاملا غیرواقعی داره، از واقعیت خیلی فاصله داره. و آخرین مشکلش اینه که میگه مثلاً باران چه حسی داره از فلان کار، کل لذت رمان خوندن اینه که خودت حس کنی نه بهت بگن چه حسی داره