نظر نیما امید برای کتاب صوتی میدگارد 6: هزارتوی خاطرات

متاسفانه با انتشار جلد 9 که هنوز هم کتاب تموم نشده، نویسنده قصد تمام کردن کتاب رو نداره و مجبور شدم از جلد 1 تا 7 دوباره گوش بدم که این خیلی بده. کشش ها بیش از حد هست، شاخ و برگ ها انسجام خوبی نداره، توصیف ها، زمانی زیبا هستن که باعث نظم داستان و شکل گیری تصویری داستان در ذهن خواننده بشه به شکلی که فراموش نشه، اگر بهترین نمونه توصیفات ادبیات داستانی رو بخوایم بزنیم میشه توصیفات در ادبیات روسی. در مورد اقتباس که نویسنده اصرار داره از رولینگ تقلید نکرده، تک تک شخصیت ها از نوجوان تا آنتاگونیست و پروتاگونیست، برگرفته شده از شخصیت های رولینگه، یک مثالش فطرس هست که شخصیتش مشابه سریوس بلک هست، کسی که از زندان درک (آزکابان) فرار کرده و ابتدا به ظلم و سوتفاهم دراونجا بوده و درواقع داشته به مقاومت و جبهه مثبت کمک میکرده برای تمام شخصیت ها این تشابه هست. یک نویسنده زمانی باید کتابش بالای 5 جلد بشه که قدرت هر جلدش ستون ادبیات داستانی در ژانر خودش رو بلرزونه، نه اینکه بیهوده کش دار بشه بعدش نویسنده تقاضای حمایت هم بکنه و به زمین و زمان ایراد بگیره شما باید اثر خوب تولید کنی تا حمایت بشی عزیز و تنها دلیلم که من ادامه به گوش دادن میکنم صدای بی نظیر استاد پروین دشتی هست که صدای مرد و زن و نوجوان رو انقدر با دینامیک دقیق بیان میکنه اگرم شما میخوای تقلید کنید از استاد آرمان آرین و امید کوره چی تقلید کنید که چگونه اصالت داره کتاباشون، با وجود چند جلدی بودن، نقصی ندارن بخصوص آرمان آرین یا معین فرد نقص های دیگر رو دوستان خواننده کامل و دقیق بیان کردن که میتونید بخونید