نظر منصور فتویی برای کتاب صوتی کتابخانه نیمه شب

سلام. داستان زیبا و تاثیر گذاری بود و اجرای آن هم خیلی خوب بود. ممنون. راستش نمیدونم چرا بعد از پایان داستان یاد این بیت از شعر آرش کمانگیر که سال پنجم ابتدایی خونده بود افتادم: آری زندگی زیباست، زندگی آتش گهی دیرنده پابرجاست، گر بیفروزیش رقص شعله اش پیداست ور نه خاموش است و خاموشی گناه ماست به عقیده این حقیر پابرجا بودن آتش زندگانی به مهربانی و انسان بودن و مسولیت پذیر بودن در قبال خودت و خانواده و دیگران، تحصیلاتت و شغلت و.. و همچنین مفید بود ددر حد امکان و توانت بستگی داره و اینها باعث رضایت و آرامشت در زندگی میشود به رغم تمامی مشکلات. شک ندارم که اکثر افراد حداقل یکبار این سوال را کردند که چرا به دنیا میاییم و زندگی میکنیم و در نهایت میمیریم. آن چیزی که بیشتر این پرسش را برجسته میکنه همین رضایتمندی ما از عمر ی هست که گدراندیم، با هر عقیده و دیدگاه. اگر ما به این آرامش رضایت برسیم با توجه به مواردی که عرض کردم هم در طول زنگیمان آرامش نسبی خواهیم داشت و هم هنگام مرگ و حتی برایمان همین بکبار زندگی در این جهان با این چارچوب و قوانیین حاکم بر آن کفایت میکند و نیاز به تکرار زندگیهای دیگر نخواهیم داشت چون تکرار مکررات هست همانند شخصیت داستان. ما آدمها اگر صد بار هم زندگی کنیم بازهم شکست و حسرت و البته چیزهای خوب را تجربه خواهیم کرد و باز هم ای کاش و ای کاش خواهیم گفت چون ماهیت انسان بودن با همین مفاهیم معنا پیدا میکند. بنابراین باید تلاش کنیم که در همین ورژن کنونی خود به آرامش و رضایمندی برسیم. چشمها را باید شست، جور دیگر باید دید. سپاسگزارم.