نظر ژاسمن شاهنظری برای کتاب روانی

کتاب خوبی بود ولی به نظر من خیلی کشش بدای خواننده ایجاد نمیکرد. فیلمی که الفرد هیچکاک ساخته بود از روی همین کتاب با در نظر گرفتن شرایط فیلم برداری در ان زمان خیلی بهتر از کتاب ساخته شده بود، رابرت بلاک در کتاب روانی دقیقابه شرایط انسانی که دچار گسستگی شخصیت شده و خود را دو موجود جداگانه میپندارد میپردازد. قسمت جالب داستان این است خواننده در فکر روانی بودن شخصیت اصلی نیست و جالب است که انسانهای دچار مشکلات روانی میتوانند بسیار سالم تلقی شوند به گونه ای که در مورد انها نمیتوان مشکلات روحی و روانی را تشخیص داد. مسلما نویسنده در مورد چنین مشکلات روحی و روانی بررسی های دقیقی انجام داده و توانسته شخصیت مورد نظر خود را در کتاب پرورش دهد. کتاب بسیار ساده و روان نوشته و ترجمه شده بود. ممنون از کتابراه.