نظر زهرا مستوفی برای کتاب صوتی پرونده هری کبر

یکی از بدترین و لوس‌ترین کتابهای جنایی که گوش کردم. کاشکی ۱۰۰۰ تومن هم پول این کتاب رو نمیدادم. کتاب بلاتکلیف که بین کتاب زرد بودن و اثر ادبی موندن معلقه. هزار داستان بیهوده و هزاران جمله پوچ احمقانه تکراری. با تماس مادر با نویسنده که اصلا انگار وارد داستان‌های مهدکودکی میشیم. یه سری جمله رو گوش میدیم بعد دوباره از ضبط صوت پخش میشه باید گوش بدیم. راهکارهای نویسندگی که فاجعه. کاشکی لاقل از چهارتا جمله معروف کتابها تقلید میشد. حوصله سربر. عین یه نفرین. هیچ کس هم درنهایت نمیگه عشق به یه دختره ۱۵ ساله احمق که برای نجات معشوق حاضره با مردای دیگه رابطه داشته باشه کلا از پایه سقوطه. لاقل لولیتا یه اثر ادبی تو کل دنیا. اینجا ما یه پدوفیلی داریم که به زور میخان بهمون بقبولونن که خیلی عاشق بودن همه کارهای احمقانه‌اش درست بوده. اخر سر هم نفهمیدم هری ۳۱ سالش بود. ۳۴ سالش بود. ۳۵ سالش بود. تو هر فصل یه سن داشت. تقریبا نصف کتاب رو میشه سوزوند و هیچ فرقی هم نکنه هیچ، ممکن بود بهتر هم بشه. هری به نظرت من زشتم؟ اوج بلوغ فکری شخصیت اصلی داستان که ما باید به زور باور میکردیم چقدر دوست داشتنیه.