نسبت به کتابهای قبلی کمی کسل کننده بود. خیلی طولانی و بدون اتفاق بود. هری پاتر هم که حسابی غرغرو و نق نقو شده بود.
صدای سرفههای آمبریج تو یادم مونده و خنده دار بود. درست جایی که فکر میکردم صدای نویل بیچاره چرا مثله احمقاست، بینیش هم شکست.
ضمنا موندم چرا در مورده شخصیتهایی که درون تابلوهای نقاشی هستن هیچ توضیحیی ارائه نشده است که دقیقا چی هستن. حداقل تا اینجا که چیزی نبوده.
صدای سرفههای آمبریج تو یادم مونده و خنده دار بود. درست جایی که فکر میکردم صدای نویل بیچاره چرا مثله احمقاست، بینیش هم شکست.
ضمنا موندم چرا در مورده شخصیتهایی که درون تابلوهای نقاشی هستن هیچ توضیحیی ارائه نشده است که دقیقا چی هستن. حداقل تا اینجا که چیزی نبوده.