نظر سما جعفری برای کتاب ملاقات در مدرسه

نحوه‌ی روایت قصه بیشتر آدم رو به یاد یک فیلم مستند میندازه تا داستانی.. قلم نویسنده آن چنان جالب نبود. شاید اگر تمرکز روی یک یا حتی دو گروگان‌گیری بود، کار بهتری از آب درمیومد. اما اتفاقاتی که پشت سر هم میفتاد، به جای این که به مخاطب شوک وارد کنه و اون رو تحت تاثیر قرار بده، بیشتر خنده‌آور بود واقعا.. پلیس هم که رفتار غیرحرفه‌ای و عجیبی داشت که فکر نمیکنم در هیچ کجای دنیا مرسوم باشه. ضمنا چه لزومی داره که حتما از اسامی خارجی برای شخصیتها و مکانها استفاده بشه؟ این کار خیلی پیش پا افتاده هست. ماجرای گروگان گیری توی ایران و توسط شخصیتهایی با اسامی آشناتر هم میتونست اتفاق بیفته.