سلام و احترام
همین الان کتاب جز از کل رو تمام کردم. از بهترین رمانهای بود که خواندم. چون خودم دستی به قلم دارم این سبک از نوشتن رو هنرمندانه میدونم و همیشه دوست دارم اما باور اینکه یه نویسنده بتونه اینقدر هنرمندانه در تمام طول یک رمان بلند این سبک نوشتن رو بی افت و خیز به خوبی ادامه بده، برام سخت بود. اول از همه جذب نوع قلم و نگارش داستان شدم که به نظرم بی نظیر بود. دوم اینکه روند داستان تا مرگ تری دین به نظرم خیلی خوب پیش رفت و واقعاً نمیتونستم در گوش دادن به رمان وقفه بندازم ولی بعد از اون حس کردم روند داستان دچار افتهایی شد که تا پایان ادامه داشت. از داستانی که چنین پر قدرت شروع شده بود انتظار پایان قدرتمندانه تری رو داشتم. حداقل این معمای نقاشی مادر و تصویر رویای پسر رو باید نویسنده برامون حل میکرد. نه اینکه باز بمونه. یه جاهایی در داستان احساس میکردم خیلی ظریف نویسنده با طرح برخی ناخوشایندیها در روند داستان عامدانه میخواد پیامهایی رو به خواننده بده بعضی جاها این تلخی رو دوست داشتم و بعضی جاها نه. یه پیام دیگه در داستان که خیلی خوب نشون داده شد و واقعیتی هست که باید بپذیریم اینه که آی آدمها آنچه انجام میدهید واقعاً نه فقط در زندگی شما که در زندگی دیگران نیز اثر دارد. یه جاهایی حواسمون بیشتر به این باشه که داریم چی کار میکنیم. توازنی رو بین ساختارهای خودمون و جهان بپذیریم. این رمان رو بخونید حتماً
همین الان کتاب جز از کل رو تمام کردم. از بهترین رمانهای بود که خواندم. چون خودم دستی به قلم دارم این سبک از نوشتن رو هنرمندانه میدونم و همیشه دوست دارم اما باور اینکه یه نویسنده بتونه اینقدر هنرمندانه در تمام طول یک رمان بلند این سبک نوشتن رو بی افت و خیز به خوبی ادامه بده، برام سخت بود. اول از همه جذب نوع قلم و نگارش داستان شدم که به نظرم بی نظیر بود. دوم اینکه روند داستان تا مرگ تری دین به نظرم خیلی خوب پیش رفت و واقعاً نمیتونستم در گوش دادن به رمان وقفه بندازم ولی بعد از اون حس کردم روند داستان دچار افتهایی شد که تا پایان ادامه داشت. از داستانی که چنین پر قدرت شروع شده بود انتظار پایان قدرتمندانه تری رو داشتم. حداقل این معمای نقاشی مادر و تصویر رویای پسر رو باید نویسنده برامون حل میکرد. نه اینکه باز بمونه. یه جاهایی در داستان احساس میکردم خیلی ظریف نویسنده با طرح برخی ناخوشایندیها در روند داستان عامدانه میخواد پیامهایی رو به خواننده بده بعضی جاها این تلخی رو دوست داشتم و بعضی جاها نه. یه پیام دیگه در داستان که خیلی خوب نشون داده شد و واقعیتی هست که باید بپذیریم اینه که آی آدمها آنچه انجام میدهید واقعاً نه فقط در زندگی شما که در زندگی دیگران نیز اثر دارد. یه جاهایی حواسمون بیشتر به این باشه که داریم چی کار میکنیم. توازنی رو بین ساختارهای خودمون و جهان بپذیریم. این رمان رو بخونید حتماً