نظر محمد مجتبی علی دادیان برای کتاب صوتی عمود 1400

دُرّ یتیمت، به ساحل آوردم به کربلای تو، یک کاروان دل آوردمامانتی که تو دادی، به منزل آوردمهزار بار به دریای غم فرو رفتمکه چند دُرّ یتیمت، به ساحل آوردمکبوتران حرم را ز چنگ صیاداننجات داده و چون مرغ بسمل آوردمبجز رقیه که از پا فتاد پیش سرتتمام اهل حرم را به منزل آوردمشبی به محفل ویران ما سرت شد شمعحدیث ها من از آن شمع و محفل آوردم گواه عشق خودم با تو، ای حسین عزیزنشانه ای به سر از چوب محمل آوردم اگر به سلسله بستند بازوی مار راحیات خصم تو را در سلاسل آوردمنظر به جسم کبودم فکن که دریابیتنی رها شده از چنگ قاتل آوردم