نظر رزیتا طالبیان برای کتاب صوتی چشم‌هایت

در مقایسه با سایر رمان‌های جنایی واقعا در درجه سه هم نبود، اول اینکه تعادل بین خیال و واقعیت جوری رعایت نشده بود که باور پذیر و دل انگیز باشه، برعکس درک تخیل بیشتر شبیه به یه توجیه بود که با خودت بگی داستانه دیگه! از طرفی واقعا داشتان پردازی این نویسنده اذیت کننده بود، در کنار خشونت داستان فضای لطیف و آرام بخشی وجود نداشت که تعادل برای خواننده برقرار کنه، برعکس به نظرم نویسنده تلاش میکرد با ترسیم صحنه‌های آزار دهنده و ایجاد فضایی بر علیه شخصیت اصلی داستان، خواننده رو آزار بده. اصلا خوب نبود