این کتاب عالی بود.
نمیشه به خاطر شباهتش به کتاب بخش دی ازش ایراد گرفت چون این اول منتشر شدع و اینکه وقتی یک نویسنده‌ای ۲۰ تا کتاب می‌نویسه شباهت‌ها انکار ناپذیره.
این کتاب همراه بخش دی و همکار برترین کتاب‌های مک فادنن.
این کتاب شخصیت پردازی‌های عالی داره و همراه پایانی غیر قابل پیش بینی.
از ابتدا داستان هیجان اینکه چطور تموم میشه و قاتل واقعی کیه ذهنت رو درگیر میکنه و امکان نداره حدس بزنی.
همچنین یک هیجان هم برای مک فادن خوان‌ها داره که اونم این هستش که اخرش چه غافل گیری داره!
چون مک فادن برای همه کتاب هاش غافل گیری در نظر میگیره.
روند داستان خوب بود ریتم مناسبی داشت و اثلا کش نمیداد.
ایرادات جزئی هم داره مثلا کمی دور از انتظاره که براک دقیقا توی یک بازه زمانی همه هم کلاسی‌ها و دوستان قدیمیش رو ملاقات کنه و داستان پیش بره. مثلا دیدار با شین. تیم. کلی. افسر هانت و....
خطر اسپویل (لو رفتن داستان)
و اینکه چرا جاش به این شک کرد که تیم پدرشه (که هیچ شباهتی بهش نداره) ولی شک نکرد شین که به قول خود نویسنده کپی جاش هست پدرشه؟
این‌ها همشون ایرادات کوچکی هستند ولی کتاب عالی بود حتما بخونید.
نمیشه به خاطر شباهتش به کتاب بخش دی ازش ایراد گرفت چون این اول منتشر شدع و اینکه وقتی یک نویسنده‌ای ۲۰ تا کتاب می‌نویسه شباهت‌ها انکار ناپذیره.
این کتاب همراه بخش دی و همکار برترین کتاب‌های مک فادنن.
این کتاب شخصیت پردازی‌های عالی داره و همراه پایانی غیر قابل پیش بینی.
از ابتدا داستان هیجان اینکه چطور تموم میشه و قاتل واقعی کیه ذهنت رو درگیر میکنه و امکان نداره حدس بزنی.
همچنین یک هیجان هم برای مک فادن خوان‌ها داره که اونم این هستش که اخرش چه غافل گیری داره!
چون مک فادن برای همه کتاب هاش غافل گیری در نظر میگیره.
روند داستان خوب بود ریتم مناسبی داشت و اثلا کش نمیداد.
ایرادات جزئی هم داره مثلا کمی دور از انتظاره که براک دقیقا توی یک بازه زمانی همه هم کلاسی‌ها و دوستان قدیمیش رو ملاقات کنه و داستان پیش بره. مثلا دیدار با شین. تیم. کلی. افسر هانت و....
خطر اسپویل (لو رفتن داستان)
و اینکه چرا جاش به این شک کرد که تیم پدرشه (که هیچ شباهتی بهش نداره) ولی شک نکرد شین که به قول خود نویسنده کپی جاش هست پدرشه؟
این‌ها همشون ایرادات کوچکی هستند ولی کتاب عالی بود حتما بخونید.