نظر سما جعفری برای کتاب همسایگان

خیلی خیلی داستان جذابی بود. واقعا استعاره‌ها، جملات کنایی و تشبیه‌ها هنرمندانه بودند. تمام توصیفات کامل و دقیق بود، به طوری که حتی عکس‌های آلبوم قدیمی را هم میشد تصور کرد. روایت‌ها از زبان نویسنده بسیار روان و گیراست و آدم را ترغیب میکند که برود صفحه بعد.. و باز هم بعدی.. از تشبیه همسایه‌ها به چهار فصل خیلی خوشم آمد و به نظرم شخصیت‌پردازی‌ها آنقدر عالی بود که من به عنوان خواننده توانستم کاملا تناسب هر شخصیت را با فصل‌های سال احساس کنم. خیلی از جملات را دوباره و سه باره خواندم و با خود تکرار کردم، چرا که بسیار پندهای ارزشمندی بودند و کارآمد. کلا داستان هم به صورتی است که آدم به فکر میرود و با خود میگوید که در وقت پیری چه باید بکند. گرچه انگار چه آن‌ها که فرزند دارند و چه آن‌ها که ندارند، عاقبت ناگزیر با پیری، تنهایی و بیماری درگیر خواهند بود. شخصیت خانم ملکی بسیار شاد و دوست داشتنی بود و واقعا دلم خواست در پیری شبیه ایشان باشم. فقط‌ای کاش نویسنده باز هم به سراغ آن سه پیرزن میرفت. مطمئنم هر سه آنها، به شیوه خود چشم به راه او بوده‌اند.