نظر Narges Shahbazi برای کتاب صوتی یادداشت‌های زیرزمینی

اوایل کتاب من سردرگم بودم. بعد وارد یک داستان شدیم و به قدری... به قدری همذات پنداری شدیدی شکل گرفت که خودم مبهوت بودم. ما آدم‌ها خیلی از وجه شباهت‌مون توی غم و رنج و شادی و سلیقه مون حرف می‌زنیم ولی چقدر از تحقیرهایی که خودمون برای خودمون زمینه سازی کردیم، از غرور توخالی، از آویزون بودن مون به بقیه و... حرف می‌زنیم؟ توی این کتاب فهمیدم چه کارها که نمیکنم که دلیل شون همینقدر بی معنیه. چه آسیب‌هایی که به خودم نمیزنم که فقط به خاطر پر کردن وقت به سمتشون رفتم. باز هم باید این کتاب رو بشنوم. حس میکنم خودم رو یاد میگیرم. یه سری رمان ‌ها قسمت تاریک مون رو نشون میدن سه سری‌ها روشن و چیزی که توی این رمان من از خودم دیدم قسمت‌های چندش وجودم بود. انگار همه ما میتونیم از دیدگاه این رمان خودمون رو ببینیم ولی نمی‌خوایم و موقع شنیدن این رمان دیگه راه فراری نیست. لازمه این رمان رو بشنویم. ارتباط گرفتن با صدای راوی یکم سخت بود و البته سنگینی متن اوایل کتاب هم بی تاثیر نبود بعد این شما و این قصه زندگی! یک قصه عادی!