نظر آذر برای کتاب صوتی مطرد

وقتی کسی فیلم‌های درجه ۴ نیمه ترسناک آمریکایی زیاد نگاه میکنه و بعد داستان اون فیلم‌ها رو با کمی تغییر اسامی و مکانها طوری می‌نویسه که انگار داستان‌ها مال خودش هستنالمان‌های فرهنگی غربی این داستان‌ها انقدر واضح و چنان توی ذوق میزنن که غیرممکنه کسی تشخیصشون نده هیچ کدوم از شخصیت‌ها ذره‌ای شخصیت ایرانی ندارن. نویسنده مدعی شده که با مصاحبه داستان‌ها رو نوشته؛ معلوم نیست مصاحبه شوندگان چه ملیتی داشتن اما قطعا ایرانی نبودن فقط برای اینکه داستان‌ها رو به ایران بچسبونه، چند رسم ایرانی رو توی داستان‌ها چپانده که مثل وصله پینه شده و داستان‌ها رو بیشتر از ریخت انداختهاگر این وصله پینه‌های فرهنگی نبودن، شاید میشد داستان‌ها رو به اسم ترجمه اقتباسی از فیلمنامه‌های هالیوودی درجه ۴ خوند بدون اینکه حال خواننده بد نشه استفاده افراطی از ادبیات ناپاک و کلمات غیر عفیف هم که در بین غرب زدگان مد شده واقعا وقت تلف کردن بود