نظر میلاد فلاح برای کتاب صوتی مزرعه حیوانات

ما ضربه خورده اسنوبال های باهوش و نابغه ولی احمق و نادان به تمام معنای زمانه خود هستیم، تمام سعی خود را خواهم نمود تا به عنوان طبقه کارگر جامعه در سرزمین تحت حاکمیت خوک صفتان نقش «باکسر» را زیر پایم له کنم و فقط و فقط نقش «بنجامین» را انتخاب کنم؛ از آن جا که الاغ ها عمر درازی دارند، باشد که روزی شاهد جایگزین شدن شعار «مرگ بر...» با شعار «درود بر...» در میدان بزرگ «گاودانی» باشم و این را هم ببینم که «آسیاب بادی» که با هزار رنج و مشقت ساختیم، نه تنها برق تولید شده آن برای حیوانات ارزشمند مزرعه نخواهد شد، بلکه گندم آرد شده آن نیز در اختیار حیوانات قرار نمی گیرد و تمامی سهم آن به مزرعه «فاکس وود» و دیگر مزارع نام برده در شعار «مرگ بر...» داده خواهد شد؛ خواهم دید که بزرگترین خیانت را به مزرعه، ناپلئون دیکتاتور با اعمال خبیثش نکرد، بلکه باورها و اعتقادات محکم ما به «اسکویلر» ها کرد؛ آن خوک صفتانی که بلد بودند چگونه مغزها را شست و شو دهند، بلد بودند چگونه الگویی (هفت فرمان) را برای ما قرار دهند و براساس آن کنترل مان کنند و هرزمان که به نفعشان بود آن را تحریف می کردند تا چرندیات و مزخرفات شون را به خورد مغز نادان ما (طبقه پایین جامعه) بدهند. آن زمان من هیچگاه افسوس نمیخورم چون یک بار (هنگام انتقال باکسر) عرعر کردم و فریاد زدم اما صدایم شنیده نشد... پس مثل سابق، فقط دم خود را تکان می دهم تا مگس ها را از خود برهانم و با خیال راحت دوران بازنشستگی خود را به اتمام می رسانم.