نظر موسوی برای کتاب صوتی میدگارد 2: افسانه چشمه کوه مشرق

خیلی متن قشنگی داره توصیف محیطی نسبتا خوبی داره اما یه مشکلی که داره داستان درمورد چیزی خارج از ایرانه و اصلا به یه دنیا دیگه مربوط میشه پس اینکه بعضی از به اصطلاح پری‌ها اسم‌های ایرانی دارن منتقی نیست مثلا سارا و اینکه تعداد گوینده‌ها کمه کاملا قابل تشخیص غدمیر (قدمیر) با خود راوی اریا و چندتا دیگه یه گویندست که داره با تن صداش بازی می‌کنه و اگر خیلی وقتا خود راوی اعلام نکنه کی داره حرف میزنه تشخصی اینکه کیه سخته و کتاب صوتی جوری باید باشه ادم کاملا از واقعیت جدا شه و ذهن بتونه به صورت خودکار محیط سازی کنه بعضی از کتابای خوب جوری توصیف می‌کنن یا احساسات رو توی صدا معلوم می‌کنن که شنونده ناخداگاه حال و حواش مثل همون شخصیت میشه مثلا کتاب میگه فلانی با عصبانیت دست‌های خودش رو مشت کرد و دندان هایش را روی هم فشار داد در بعضی از این کتاب صوتی‌ها مخاطبی که داره این گوش میده به صورت نااگاهانه همون کارو می‌کنه و متاسفانه این توی این کتاب زیاد اتفاق نیوفتاد ولی متن قشنگی داره و برای مواقعی که توی تردفیکید یا تو ماشینید یا... خوبه ولی میگم زیاد ذهن مخاطب رو درگیر نمیکنه (یعنی کاری نمی‌کنه مخاطب غرق داستان شه)