جذابیت داستانی و غافلگیری عنصر اصلی نوشتههای فریدا مکفادن هستش.... این کتاب هم از این قانون مستثنی نبود.
هر چند روایت کمی سطحی بود و کوتاه بودن فصلها خیلی کمتر اجازه ارتباط گیری با شخصیت هارو میداد و حتی اسم فصل هم داستان اون رو جلوتر اسپویل میکرد، فصلهای فلش بک جذاب بودن....
و پایان کتاب مثل همهی کارهای مکفادن یه پنجرهای رو به سیاهی رو در ذهن خواننده برای همیشه باز نگه میداره....
واسه من کتاب بخش D اثر قابل احترام تری بود....
هر چند روایت کمی سطحی بود و کوتاه بودن فصلها خیلی کمتر اجازه ارتباط گیری با شخصیت هارو میداد و حتی اسم فصل هم داستان اون رو جلوتر اسپویل میکرد، فصلهای فلش بک جذاب بودن....
و پایان کتاب مثل همهی کارهای مکفادن یه پنجرهای رو به سیاهی رو در ذهن خواننده برای همیشه باز نگه میداره....
واسه من کتاب بخش D اثر قابل احترام تری بود....