با روبرتو لیمانتو در شازده کوچولو برای بزرگترها
شاید کتاب شازده کوچولوی اگزوپری را خوانده باشید و با شازده کوچولو، گل، روباه، فانوس‌بان و دیگر شخصیت‌هایش آشنا باشید.
کتاب شازده کوچولو برای بزرگترها را روبرتولیمانتو نوشته و فروغ کیان زاده آن را ترجمه کرده و نشر خوب هم آن را منتشر کرده است. این کتاب را نویسا (خانم محمدبیگی) در پیجش به عنوان کتابی که درباره‌ی کتاب دیگر نوشته شده معرفی کرد و من آن را در اپلیکیشن کتابراه خواندم.
روبرتولیمانتو در این کتاب از نگاه روانشناسی یونگ وارد ماجراهای شازده کوچولو و اگزوپری می‌شود و با زبان اسطوره‌ای مطالبی همچون خدای روانشناختی یونگ، خویشتن، نفس، آگاهی، زندگی و فردیت یابی را شرح می‌دهد.
برای خواندن این کتاب نیازی ندارید که مفاهیم یونگ را از قبل بدانید. چرا که نویسندگان در پیوست کتاب مفاهیم لازم را توضیح داده‌اند.
در بخش‌هایی از کتاب می‌خوانیم:
«دوست نازنینم آرام افتاد و در آغوشم آرمید. اشک‌هایم تنش را شستند و بدرقه‌اش کردند. دوست کوچکم مُرد و قسمتی از مرا هم با خودش بُرد.
وقتی داشتم برایش مویه می‌کردم پیرمرد دانا کنارم ظاهر شد. دست راستش را روی شانه‌ام گذاشت و گفت: «زندگی باید ادامه یابد. زندگی سفری است به سوی رشد. اگر از مسیرت منحرف شوی خداوند نشانه‌های ظریفی برایت می‌فرستد. اگر بی‌اعتنا باشی تو را در میان بیابان قرار می‌دهد.»
«من همین حالا در بیابانم اما فردا از این‌جا می‌روم.»
«مطمئنی؟ این بیابانی که می‌گویم نمادین است. مراقب باش آن را با خودت به فرانسه نبری.»
شاید کتاب شازده کوچولوی اگزوپری را خوانده باشید و با شازده کوچولو، گل، روباه، فانوس‌بان و دیگر شخصیت‌هایش آشنا باشید.
کتاب شازده کوچولو برای بزرگترها را روبرتولیمانتو نوشته و فروغ کیان زاده آن را ترجمه کرده و نشر خوب هم آن را منتشر کرده است. این کتاب را نویسا (خانم محمدبیگی) در پیجش به عنوان کتابی که درباره‌ی کتاب دیگر نوشته شده معرفی کرد و من آن را در اپلیکیشن کتابراه خواندم.
روبرتولیمانتو در این کتاب از نگاه روانشناسی یونگ وارد ماجراهای شازده کوچولو و اگزوپری می‌شود و با زبان اسطوره‌ای مطالبی همچون خدای روانشناختی یونگ، خویشتن، نفس، آگاهی، زندگی و فردیت یابی را شرح می‌دهد.
برای خواندن این کتاب نیازی ندارید که مفاهیم یونگ را از قبل بدانید. چرا که نویسندگان در پیوست کتاب مفاهیم لازم را توضیح داده‌اند.
در بخش‌هایی از کتاب می‌خوانیم:
«دوست نازنینم آرام افتاد و در آغوشم آرمید. اشک‌هایم تنش را شستند و بدرقه‌اش کردند. دوست کوچکم مُرد و قسمتی از مرا هم با خودش بُرد.
وقتی داشتم برایش مویه می‌کردم پیرمرد دانا کنارم ظاهر شد. دست راستش را روی شانه‌ام گذاشت و گفت: «زندگی باید ادامه یابد. زندگی سفری است به سوی رشد. اگر از مسیرت منحرف شوی خداوند نشانه‌های ظریفی برایت می‌فرستد. اگر بی‌اعتنا باشی تو را در میان بیابان قرار می‌دهد.»
«من همین حالا در بیابانم اما فردا از این‌جا می‌روم.»
«مطمئنی؟ این بیابانی که می‌گویم نمادین است. مراقب باش آن را با خودت به فرانسه نبری.»