داستان سیری حماسی و قدرتمند دارد؛ اما خشونت بی حدی که در این کتاب موج میزند, تا حد زیادی آزار دهنده است, بی رحمی, کشتار نوزادان و زنان و آتش زدن روستاها و کلیساها و دیرها، به صورت باور ناپذیری توسط نویسنده توجیه شده و حتی کاملا نرمال و دلاورانه ترسیم شده‌اند. دگماتیسم شدید و کورکورانه، ملتی که در اثر سر رفتن حوصله شان جنگ راه می‌اندازند و هنری جز کشتار و مشروب خواری ندارند! کشته شدن فرزند تاراس به دست خودش به خاطر ترجیح عشق به خشونت و رها کردن جسدش در جنگل! ترسیم شهادت گونه اعدام قزاق‌ها؛ واقعا پایه کمونیسم است.
حتی ماکسیم گورکی در کتاب مادر که واقعاً کتاب مادر کمونیسم است؛ این همه در تخریب قشر اصیل زاده و توجیه جنایت‌های قشر متوسط جامعه, نکوشیده است.
از نظر من این کتاب, توجیه نامه‌ای در دفاع از جنایات قزاق‌ها بود.
حتی ماکسیم گورکی در کتاب مادر که واقعاً کتاب مادر کمونیسم است؛ این همه در تخریب قشر اصیل زاده و توجیه جنایت‌های قشر متوسط جامعه, نکوشیده است.
از نظر من این کتاب, توجیه نامه‌ای در دفاع از جنایات قزاق‌ها بود.