نظر احمد آقاجان برای کتاب قمارباز

تقابل منطق و پاکباختگی چیزیه که توی دو تا جمله زیر نشون داده شده: خلاصه این که، یک جنتلمن نباید به قمار رولت و یا به بازى «سى و چهل» جز به اندازه ى یک کار وقت گذران که فقط براى سرگرم کردن و تفریح او درست شده است وقعى بنهد.... راستى انسان وقتى تنها در مملکت بیگانه، دور از وطن و دوستان خود و بى این که بداند از کجا براى زندگى همان روز خود پولی به دست آورد، آخرین، درست آخرین فلورین خود را به مخاطره می‌اندازد و به قمار می‌گذارد. راستش دیدگاه راوی را خیلی دوست دارم ولی این میزان پاکباختگی خیلی سخته؛ دنیا و امورات اون برات هیچ ارزشی نداشته باشه؛ یه جورایی میشه عرفان و وارستگی! وقتی جدی بهش فکر می‌کنم، تپش قلبم میره بالا، تصورش خیلی سخته!!