نظر زینب ادبی برای کتاب فروچاله

داستانی که زاییده صرف، از تخیل نویسنده باشه، کمکی به انسان سال ۱۴۰۳ نمیکنه. ما نیاز به داستانهای حقیقی داریم که فراوانند.
نوشتن تراوشات ذهن ارزشی به خواننده آن اضافه نمیکند. صرفا ابزاریست برای ابراز وجود و کسب درآمد نویسنده. حقایق واقع شده‌اند در تاریخ. انسان امروز فقط نیاز به یادآوری اتفاقات رخ داده جهان دار؛ نه تراوشات ذهن ما.
آنچه باید بدانیم رخ داده. فقط از آن بگویید
حقایق یک به یک فراموش میشوند
چون دغدغه انسان فقط ابراز وجود است نه خدمت به حقیقت! فقط یک صفحه این کتاب رو خوندم شاید کمتر. نیتها رو باید شست. برای کسب درآمد داستان نگویید. چون بانی کشتن و حذف حقیقت از یادهاست.