نظر فرنوش جعفرزاده برای کتاب معمای اتاق شطرنج

حقیقتا خودمو کشتم تا ادامه بدمش ولی ذره‌ای کشش نداره! شخصیت پردازی‌هاش خسته کننده است. اولش جالب شروع می‌شه اما روند داستان خسته کننده است و هر چی جلوتر می‌ره خسته کننده تر می‌شه جوری که دیگه نتونستم ادامه بدم. هیجان صفر. فضاسازی صفر. ماجراهایی که اتفاق می‌افتادند هم مسخره بودند و پایانش هم که دوستان اسپویل کردند واقعا حرفی برای گفتن نمی‌گذاره! خیلی ضعیف بود و اصلا توصیه نمی‌کنم به کسی. اینقدر داستان‌های جنایی و معمایی قوی توی دنیا هست که این کتاب حتی ارزش فکر کردن بهش رو هم نداره.
ترجمه‌اش بازبینی و ویرایش نشده بود و اصلا معلوم نبود دیالوگ‌های گفته شده مال چه کسانی بودند که همین خوندنش رو سخت‌تر می‌کرد.