نظر طهورا جعفری برای کتاب سفر دل

ممنون از کتاب خوبتون چند نکته خواستم عرض کنم، اینکه این داستان به خوبی توانسته بود برخی اتفاقات رو گویا باشه مثلا مادر ایزومی که به دنبال پسری بی ایمان رفته و حرف پدر و مادرش رو گوش نداد و حتی از خونه فرار کرد، در نتیجه دیدیم که عاقبت کارش رو دید و همسرش هم مردی همراه با او نبود و زندگی ای که اینطور شروع کرده بود به پایان بد و ناگوار ختم شد. دخترش به خدا ایمان آورده و با همسری با ایمان وصلت کرد و زندگی زیباش رو با ایمان آغاز کرد و تفاوت در این دو زندگی به خوبی نشون داده شد. در صورتی که این دختر باید با احترام از کنار مادر می رفت. برخی اتفاقات هم همش در داستان تکرار میشد و اصلا درست نبود. شاید بشه گفت چون نویسنده از کشور دیگه ای بوده؛ اما تونست به خوبی نشون بده که اگر انسان با خدا باشه از تجاوز و کارهای گناه دور تر هست (مثل دختر داستان که در ذاتش خوبی بود و به راه درست کشیده شد و از همون اول هم همراه پدرش نشد.) فقط در یک جا گفته شد خداوند ما عیسی مسیح که نمی دونم اشتباه تایپ بود یا من به اشتباه متوجه شدم، چون باید می گفت خدای عیسی مسیح (ع). در بعضی از بخش های داستان هم که جملاتی رو از منابع مسیحیت برداشت کرده بود، خیلی جالب بود.