نظر هوشنگ شیرالی پور برای کتاب راحله

رومان گیرا و دلنشینی بود. در کل خواننده را درگیر و مشتاق ادامه و پی بردن از سایر رویدادها میکرد. نویسنده ارجمند کوشش بسزائی در شرح داستان بروانی و بدون گزافه گوییهای ادبی کرده بودنند. هرچند شخصاً با زندگی و فرهنگ مردمان روستا وبغایت سنتی بودن آن‌ها آشنا هستم در قسمتهائی از شرح داستان اما کمی اغراق بکار رفته وغیر قابل باور وقبول مینمود. بعنوان نمونه بیان احساسات و تمایلات عشقی وبکار بردن واژه هاو جملاتی که راحله در سن ۹ یا ۱۰ سالگی بروز داده وبیان میکرد منطقی وباور پذیر نبود. اصولاً قبل از بلوغ احساسات و تمایلات عشقی بجنس مخالف غیر عادی و بندرت آنهم در اثر برخی تغییرات جسمی یا روانی فرد در علم پزشکی پیش میآید. نکته دیگری که سایر خوانندگان اشاره کردند بی روح ورمق پابان یافتن داستان وخوداری نویسنده است ازشرح وتفسیر بیشتر وضروری قسمتهائی که لازم بود پردازش میشد.