نظر امیراحمد محمدی فرد برای کتاب کمینگاه

تا نصفش رو خوندم و خب قلم عالی و جذابی داره. هر چند از مردار و خون و غیره زیاد استفاده شده و حس ترس و وحشت و ناراحتی را به خواننده منتقل می‌کنه اما خب نکات آموزنده و جالبی درباره خوب یا بد بودن انسان بر اساس طمع و خودخواهیش و غیره داره، مثل اون بخشش که یکی از اعضای کارگرای شورشی دست به خیانت میزنه یا اون سربازی که بعد از خیانت و خوشخدمتی به لرد و اربابانش به دست افرادش به قتل میرسه یا اون بخشش که اون شخصیت منفی با دیدن اجساد سلاخی شده عذاب وجدان می‌گیره و تصمیم داره با خبردار کردن بقیه جلوی ادامه این اتفاق رو بگیره و جونش را هم از دست میده و...، بر خلاف نظر بقیه که میگن بدِ برای من که جالب و جذاب و هیجان‌انگیز بود. منتظر آثار دیگر نویسنده هستم.