نظر م نامدار برای کتاب صوتی دن آرام

بنظرم به جز جایزه نوبلی که به نویسنده داده شده یک نوبل هم باید به اجرای آقای عمرانی داده بشه که چه از نظر خوانش درست و بدون غلط و چه صدا سازی برای شخصیت‌های مختلف و انرژی و... توانایی خیره کننده‌ای رو به نمایش گذاشته اما ممکنه طولانی بودن داستان، تعدد شخصیت‌ها و توصیفات مبسوط مربوط به جنگ و اوضاع سیاسی شوروی و... به سلیقه خیلی‌ها خوش نیاد و خسته کننده باشهدر نظر داشته باشی که با یک رمان حماسی دو هزار صفحه‌ای مواجه هستیدبرخی شولوخوف رو با تولستوی مقایسه کردن و گفتن از اون الهام گرفته، من تولستوی رو ترجیح میدم چون بنظرم به پالایش روح انسانی و شرافت بیشتر اهمیت میده هرچند در این کتاب هم شهوت پرستی و زیرپا گذاشتن اخلاقیات در نهایت عاقبت خوشی نداشتدر هرصورت بنظرم خوندن چنین آثاری شاید بتونه تلنگری باشه برای اینکه جلوی تکرار تاریخ رو بگیریم