نظر سارا مجیدزاده برای کتاب عشق در سال‌های قحطی

باید بگم که از خوندن داستان لذت بردم. داستان‌هایی که از دید و نگاه دو شخصیت مختلف روایت میشن جذاب تر هستن به نظرم حتی میتونم بگم داستان از روایت منور قشنگ تر بود و ادم بیشتر به خوندنش تمایل پیدا میکرد. ‌ به نظر من بیشتر از گیس سیاه منور مظلوم تر بود و زندگی سخت تری داشت درسته که به خیلی ها بد کرد ولی اون هم تو زندگیش خیلی سختی کشید چرا باید به خاطر ظاهرش همه اون طوری باهاش رفتار میکردن خب یک ادم سیاه پوستم هزار تا ارزو داره دوست داره زندگی خوبی تجربه کنه ولی بیچاره فقط به خاطر ظاهرش اون همه اذیت شد و دست به اون کارای وحشتناک زد. ولی واقعا نامرد‌ترین شخصیت داستان صالح بود. ادمی به شدت ریاکار دورو قاتل و خوب نما که خودشم نمیدونست تکلیفش با خودش چیه. بیچاره رئوف چه کلاهی سرش گذاشت صالح. ولی خدایی اخر داستان یک خورده دور از انتظار نوشته شده اخه بعد از این همه کینه و غضب چه جوری میشه دو تا هوو این جوری باهم کنار بیان. در کل کتاب خوبی بود به نویسنده عزیز خسته نباشید میگم چون به هر حال مارو با حوادث دوره‌ای از تاریخ ایران آشنا کرد.