نظر م م برای کتاب آتور (آتش)

سال‌های زیادی بود رمان نمی‌خواندم‌. علتش غرق شدن در داستانهای تخیلی بود که مرا از دنیای واقعی جدا می‌کردند. دوست نداشتم چیزی مزه تلخ واقعی دنیا را از من بگیرد. مثل حس لذت بردن از نوشیدن قهوه‌ی تلخ. اما امروز نظری جدید دارم. قهوه‌ی تلخم را دیگر به همراه رمانی با طعم شکلاتی شیرین مینوشم. کتابی سرگرم کننده و جذاب بود. از نویسنده‌ی محترم کتاب کمال تشکر را دارم. سربلند و موفق باشید.