نظر محمد رضا ناصری برای کتاب صوتی زنان، غذا و خدا

نقد کتاب: بک رابطه‌ی پیچیده با غذا معمولا با سختی‌های دیگری شروع شده است؛ مثلا مورد قلدری قرار گرفتن در مدرسه، مورد سوء استفاده قرار گرفتن در خانه یا طلاق والدین. در مورد نویسنده، گنین روث، عذاب کشیدن در کودکی باعث مشکلات تغذیه‌ای او شده است. در جوانی‌های روث، او اغلب به خاطر پسرها یا رابطه‌ی ناکارآمد والدینش ناراحت و عصبانی بود؛ پس در غذا خوردن زیاده روی می‌کرد تا مشکلات احساسی‌اش را التیام ببخشد. طبیعتا، این باعث شد وزن اضافه کند، در نتیجه روث خود را دوست داشتنی نمی‌دید. در ادامه، او به سختی برای هفته‌ها یا ماه‌ها رژیم گرفت. اما، معلوم بود که این برنامه مداوما به هم می‌ریخت: زودتر یا دیرتر او مشکل دیگری را تجربه می‌کرد که عواطفش را تحت تاثیر قرار می‌داد. بازه‌ی این مسائل می تواند از یک دعوا با خواهر یا برادر شروع شود تا یک نگاه غیردوستانه از طرف یک غریبه در خیابان. احساساتی مانند غم یا خشم روی هم جمع می‌شوند و دوباره به پرخوری‌ می‌رسد که روزها یا هفته‌ها طول می‌کشد. با وجود سختی، عذاب می‌تواند در نهایت باعث بینش درونی بشود. هیچ کس علاقه‌ای به عذاب کشیدن ندارد، اما بدون آشفتگی‌های روحی، اشتیاقی برای درک معنای عمیق تری در زندگی نخواهیم داشت. بعد از همه‌ی این ها، زمانی که عذاب به اوج خود برسد، ما با یک دوراهی مواجه خواهیم بود: یا از زندگی دست بکشیم یا دیدگاه خود را به مسائل عوض کنیم. زمانی که روث به این مرحله رسید، به مراقبه و تجلی معنوی روی آورد. در مورد وی، دریافت که زندگی بسیار بیشتر از چیزی است که با حواس پنجگانه خود درک می‌کنیم.