نظر حسن میرباقری برای کتاب بر استخوان‌های مردگان

کتاب به لحاظ ویراست نمره قابل قبولی میگیره. در مورد داستان باید گفت یک داستان جنایی رو میخونید ولی با رویکرد کاملا متفاوت. به صورتیکه در هر فصل از کتاب رد پای انسان تنها مانده دیده میشود نه یک جانی، که خلا ارتباطات خود را با موجودات زنده دیگر پر میکند. لازم است بدانیم همین فرد چقدر ارتباطات انسانی اندکش برایش مهم است. کما اینکه شخصیت اول در جایی از کتاب به نحوه تغذیه‌اش در روزهای تنهایی در مقایسه با عدم تنهایی میپردازد. اما با این حال وابستگی شدید به دنیای نا متعارف دردسرهایی را برای او ایجاد میکند. لازم به ذکر است ذهنیت متفاوت شخص اول داستان با جملاتی از قبیل "ببرهای خشم خردمندترند از ستوران تدبیر" یا " دوستی راستین همانا ضدیت است" نشان داده میشود. نکته دیگری که میتوان اشاره کرد تابو شکنی این شخص است که از جملاتی از قبیل "مهم‌ترین عضو بدن پا است نه قلب و مغز. پا ارتباط دهنده انسان و زمین است" به تصویر کشیده میشود. به طور کلی ارزش یک بار خواندن را دارد.