نظر امیرحسین اکبری برای کتاب تجربه‌ی نزدیک به مرگ و تسلی داغدیدگان

بنده به عنوان یک محقق و کسی که پول پرداخت کرده بابت این کتاب لازم میدونم که نظرم رو بدم، امیدوارم به درد شخصی که جستجوگر هست بخوره. برید خودتون تحقیق کنید، اصل اول تحقیق امانت داری هست، یعنی اون چیزی که گرفته شده همون هم منتقل بشه به شنونده مخصوصا در این زمینه که جستجوگر در پی چرایی‌های خودشه، خودتون برید بگردید اولین اتفاقی که بعد هر چیز مثبتی که در تاریخ اتفاق افتاده این بوده که کسانی بودن که یا به اسم اصلاح کننده یا انتقال دهنده امدن هر دفعه‌ی چیزی به اصل قضیه اضافه کردن و کلا از‌ یک جایی به بعد مسیر همه چیز رو خراب کرده و افراد زیادی منحرف شدن که تو جامعه ما هم خودتون هستید و دیدید. تجارب نزدیک به مرگ افراد، پوئن بسیار مثبتی داره تو دادن یک سری شناخت‌ها به افراد به شرط این که دقیق کلمه به کلمه حرف تجربه گر منطق بشه وگرنه غیر این جذابیتش رو از دست میده. انحراف ایجاد میشه خواسته یا نا خواسته و گاهی به جایی میرسه که دیگه معتبر نیست و زدگی ایجاد میکنه، خواسته یا ناخواسته شو در این کتاب نمیدونم ولی این کتاب نمونه بارز همون انحرافه، کسی که تجارب شخصی رو به زبون همون شخص خونده متوجه میشه من چی میگم، چیزی که امسال اقای موزون در زندگی پس از زندگی انجام دادن،
در این کتاب شخص امده خودش نتیجه گیری هاش رو کرده، و نظر خودش رو بیشتر مد نظر قرار داده درصورتی که فرد باید خودش رو بذاره کنار، اصل تجربه به زبان خود اون شخص تجربه‌گر رو بذاره و خودش صرفا نتیجه بگیره برای خودش تنها. نه یکی دیگه بیاد ان طرف یک چی بذاره‌، چهارتا چیز هم اضافه کنه بهش. دوستانی که دوست دارن میتونن به خود اصل منبع مراجعه کنن کتاب هم کم نیست در این موارد که صرفا حرف خود شخص و تجربش رو بذاره از زبان خود اون شخص