نظر احمد پاکیزه برای کتاب خودت را به فنا نده: کمتر فکر کن و دل به زندگی بده

با کلیت نظرتون موافقم فقط با یک بخش مخالفم اگر قرار بود موفق بشیم همون اول میشدیم درست نیست. حتی این کتاب‌ها کپی هم باشن ارزشمندن چون حتی تکرار یک کتاب واحد درهای جدیدی باز خواهد کرد و بخش دوم که باهاش مخالفم اینه گه باید بجنگیم تا ارزشمند باشیم! من مخالفم چون جنگیدن راه و نیاز ارزشمند بودن نیست باید بگید در راه درست بجنگیم چون یک فردی که خلافکاره یا دزده هم زحمت میکشه و واسه هدفش میجنگه یک کارگر هم صبح تا شب میجنگه و یک کارآفرین که به هزارن نفر شغل ایجاد گرده هم میجنگه، جنگیدن وجه‌ی مشترک ایناست و مثل اینه که بگیم تنفس کنید تا موفق شوید! درست نیست که! ولی درباره‌ی سیستم آموزشی و تربیت غلط خانواده‌ها کاملا موافقم

اون بخشی که در مورد سیستم اموزشی گفتین خیلی درسته.
ببینید اگه از بچگی بتونن تلاش برای مفید بودن در زندگی شخصی و اجتماعی رو درونی سازی کنن واقعا وقتی کودکان به سن ما میرسن دیگه خیلی از این مشکلات درونی رو پیش روی خودشون نمیبینن.

این کتابها بیشتر برای جوامع غربی کاربرد داره و برای جهان سوم مخصوصا کشور ما بومی سازی نشده به سیستم غلط آموزش و پرورش که دوستمون اشاره کردن البته فقط این نیست در کشور ما بی‌ثباتی اقتصادی و رانت و رشوه و پارتی بازی جلوی موفقیت خیلیارو سد کرده و اگه به جایی وصل نباشی موفقیت تقریبا غیر ممکنه چون بیش از پنجاه درصد عوامل موفقیت دست خودمون نیست و باید به آنچه که داریم قانع باشیم اینگونه کتابها جز پرکردن جیب مترجم و ناشر هیچ کاربرد دیگه‌ای نداره مخصوصا این کتاب که واقعا هیچ حرف تازه‌ای برای گفتن ندارد.

اگه شما نتونستین از این کتاب استفاده کنین و تاثیری روتون نذاشته، دلیل نمیشه بگین کل کتابای با این موضوع بی‌اثرن. من خودم بیشترین چیزی ک این کتابو برام جذاب کرد نوع ادبیاتش و قدرت نفوذ و ملموس بودن عباراتش بود. پس با همین یه ویژگی میتونم بگم از کتابایی ک قبلا تو این زمینه خوندم یه دنیا فاصله داره

سلام، اینکه فرمودید سیستم آموزشی باید پویاتر و بهتر تنظیم و ساخته بشه کاملا موافق نظر شما هستم، اما این کتاب در کشور دیگری در ابتدا چاپ شده و این بدین معنی می‌باشد که همه جای دنیا کتابهای انگیزشی نوشته و ارائه میشوند تا انسانها امیدواری بیشتری و تلنگری باشد برای داشتن انگیزه و پویش اهداف،، ،

دو مورد: ۱. سیستم آموزشی یک حرکت کلان هست از طرف مدیریت کشور به مردم عموم کشور. هر چه سطح مدیریت بالا باشه، و قصد پیشرفت و شکوفایی داشته باشند، سطح آموزش عمومی هم به اون حد تغییر میکنه. ولی سیستم آموزشی و در کل هر سیستمی طراحی شده از طرف مدیریت کشور، جهت استیبل کردن اوضاع در مرحله اول هست و پیشرفت در مرحله بعد. ۲. مخالفم با حرفت اینکه این‌ها تکراری هستند و چیزی یاد نمیگیریم. بحث خوندن کتاب رو اگر بخوایم در پایین‌ترین سطح نگاه کنیم، مثل سوخت اتومبیل بهش باید نگاه کنیم. یک سوخت تکراری دیروز به خوردش دادی، امروز دلیل نمیشه که لازم نداشته باشی. انقدر تکرار باید بشه که خواننده اون مورد رو وارد وجود خودش و فرهنگ زندگی خودش میکنه. هر موضوعی به نوع خودش ارزشمند هست اگر درش ثبات قدم داشته باشی. ما یک وجود و ژن رو تحویل گرفتیم در هنگام زاده شدن، و اون رو تقویت میکنیم و به فرد بعد خودمون تحویل میدیم. پس هر چیزی که فکر میکنید خوبه رو تمرین کنید تا فرد بعدیتون از زحمتش کم بشه. مثال فرزند یک خونواده کتاب نخون و یک خونواده کتاب خون رو مقایسه کنید حرفم شاید روشن تر بشه.