این دومین کتابی بود که از خانم سوری رحیمی شنیدم
کتاب اولش فرهنگ عشق بود که خیلی ازش لذت بردم
ایشان بیشتر داستانهاشون بنظرم واقع گرابانه هستش
درمورد این کتاب هم باید بگم که سرگذشت یه دختر معمولی مربوط به روستایی در میانه هست از سال ١٣٠٨ تا حدود ٤٠ سالگیش
با توجه به سرگذشتهای زیادی که از زبون مادر بزرگهام و مادر بزرگ شوهرم که شمالی بودند میشنیدم
این داستان خیلی خیلی بنظرم واقعی و ملموس میامد
رنجی که مردم بخصوص قشر زنان در دهه‌های ابتدای این قرن میکشیدن تا همین الان
منتهی هردوره یه جور
این کشور همیشه بصورت مظلومانه‌ای مورد آسیب جنگها بوده
اینجا هم قشنگ بیان میکنه که توی جنگهای جهانی اول و دوم با وجودیکه رضاخان ابراز بیطرفی کرد
ولی چه مصیبتها که مردم بدبخت نکشیدن
جنگ سال ٥٩ هم که بماند که چه جوونا که از بین نرفتن واسه هیچ و پوچ
گلی یه بچه‌ای بود که پدر و مادر نداشت و با پدر بزرگ پیرش زندگی میکرد و توی سن کم به زور شوهرش دادن و در نهایت شوهر سومش احمد آدم خوبی از آب درومد ولی اونم در نهایت تو سن ٣٨ سالگی از دست داد
بنظرم شاید خیلی از جاها تو سرنوشتش مقصر نبود ولی اونجا که خونواده خونگرم لاهیجانی رو رها کرد و برگشت به روستای خودش
بزرگترین اشتباه رو کرد
در نهایت داستان رو دوس داشتم و با شوق گوش میکردم
ولی بیشتر غم و غصه هست تا شادی
ارزش شنیدن داره
خوانشگر هم با تسلط خوبی داستان رو خوانش میکنه
فقط یه جاهایی صدای آهنگ متن اینقدر زیاده که صدای ایشون نمیاد اصلا
ضمنا بیشتر جاها صداشون انگار از فاصله دور میاد
ممنون از کتابراه عزیز بابت زحمات زیادی که برای این کتاب کشیدن
🙏🌸
کتاب اولش فرهنگ عشق بود که خیلی ازش لذت بردم
ایشان بیشتر داستانهاشون بنظرم واقع گرابانه هستش
درمورد این کتاب هم باید بگم که سرگذشت یه دختر معمولی مربوط به روستایی در میانه هست از سال ١٣٠٨ تا حدود ٤٠ سالگیش
با توجه به سرگذشتهای زیادی که از زبون مادر بزرگهام و مادر بزرگ شوهرم که شمالی بودند میشنیدم
این داستان خیلی خیلی بنظرم واقعی و ملموس میامد
رنجی که مردم بخصوص قشر زنان در دهه‌های ابتدای این قرن میکشیدن تا همین الان
منتهی هردوره یه جور
این کشور همیشه بصورت مظلومانه‌ای مورد آسیب جنگها بوده
اینجا هم قشنگ بیان میکنه که توی جنگهای جهانی اول و دوم با وجودیکه رضاخان ابراز بیطرفی کرد
ولی چه مصیبتها که مردم بدبخت نکشیدن
جنگ سال ٥٩ هم که بماند که چه جوونا که از بین نرفتن واسه هیچ و پوچ
گلی یه بچه‌ای بود که پدر و مادر نداشت و با پدر بزرگ پیرش زندگی میکرد و توی سن کم به زور شوهرش دادن و در نهایت شوهر سومش احمد آدم خوبی از آب درومد ولی اونم در نهایت تو سن ٣٨ سالگی از دست داد
بنظرم شاید خیلی از جاها تو سرنوشتش مقصر نبود ولی اونجا که خونواده خونگرم لاهیجانی رو رها کرد و برگشت به روستای خودش
بزرگترین اشتباه رو کرد
در نهایت داستان رو دوس داشتم و با شوق گوش میکردم
ولی بیشتر غم و غصه هست تا شادی
ارزش شنیدن داره
خوانشگر هم با تسلط خوبی داستان رو خوانش میکنه
فقط یه جاهایی صدای آهنگ متن اینقدر زیاده که صدای ایشون نمیاد اصلا
ضمنا بیشتر جاها صداشون انگار از فاصله دور میاد
ممنون از کتابراه عزیز بابت زحمات زیادی که برای این کتاب کشیدن
🙏🌸