نظر پونه برای کتاب مکالمه با یک گاوپرست

این کتاب با بیان ساده و گویا تاثیرات بی فکری انسان و تاثیر پذیری بی چون و چرایش، عزت نفس پایین یا بهتر بگویم ذلت نفس او را فریاد میزند، اینکه نمی‌خواهیم فکر کنیم، نمی‌خواهیم تکان بخوریم، نمی‌خواهیم فکر کنیم و..، اینها را توضیح میدهد، خداوند متعال در قرآن به ما گفته که تعقل کنیم فکر کنیم از خردمندان سخن گفته بارها و بارها گفته تعقل کنید، اما خب ما اینکار را نمی‌کنیم..؟ چرا؟ چون فکر کردن کار سختی است اگر آدم از کودکی جوری تربیت شود که نه فکر کند نه برای خودش ارزش قائل شود خب به اینجا میرسد، بحث گستره‌ای وسیع‌تر از گاوپرستی را در بر می‌گیرد، اینکه چرا یک جا متوقف می‌شویم و علیرغم وخامت وضع هیچ سعی‌ای مبنی بر بهبود وضع نمی‌کنیم و بهانه‌های رنگ به رنگ برای خود می‌بافیم و ترجیح میدهیم زجر بکشیم ولی فکر نکنیم همه‌اش دلیلش همان تربیت غلط و آموزش غلط دوران کودکی‌ست، اما برایم جای سوال هم هست که اراده آدمی پس کاربردش کجاست؟ شاید احتیاج به تلنگر داریم؟؟ و کاش تلنگر بخوریم و از آن تلنگر بی تو جه عبور نکنیم...