اول از همه راجع به راوی آقای عمرانی بسیار کاربلد که جز بهترین راوی‌های کتاب هستن باید بگم که حتی ایشون هم برای رمانهای بلند روسی که پر از شخصیت‌های غیرضروری هستن نیاز به یک همکار دیگه برای اجرا دارن بخصوص برای صدا پیشگی خانم ها! و اینکه صدای ورونسکی اصلا مناسب شخصیتش نبود.
درباره‌ی نویسنده باید بگم هرچی که داستایوفسکی از فقر و طبقه‌ی محروم جامعه خوب می‌نوشته تولستوی از طبقه‌ی اشراف و تجملات و سرگرمی هاشون خوب می‌نویسه.
داستان خیلی توصیف‌های خوبی داره واقعا شما تک تک کاراکترها رو می‌تونیم در ذهن مجسم کنید اما کتابی نیست که بتونه شما رو هزار صفحه همراه خودش بکشونه و بی تاب تموم کردنش باشین یه جاهایی واقعا پر گویی داره و داستان کشش لازم رو نداره خصوصا توی فصل‌های اخر و بعد از مرگ یکی از کاراکترها.
ایمان اووردن لوین و فلسفه‌ی تلستوی برای بیان ایمان اووردنش به حدی ضعیف بود که کاشکی اصلا وارد این موضوع نمی‌شد.
واقعا نویسنده اگر می‌خواست می‌تونست حجم کتاب رو نصف کنه و کتاب زیبا تر و جذاب تری رو به خواننده تحویل بده. ولی همین پر گویی‌ها هم برای خواننده‌ی قرن بیست و یکم که هیچ آشنایی با فرهنگ مردم روسیه قرن نوزدهم نداره خالی از لطف نیست.
درباره‌ی نویسنده باید بگم هرچی که داستایوفسکی از فقر و طبقه‌ی محروم جامعه خوب می‌نوشته تولستوی از طبقه‌ی اشراف و تجملات و سرگرمی هاشون خوب می‌نویسه.
داستان خیلی توصیف‌های خوبی داره واقعا شما تک تک کاراکترها رو می‌تونیم در ذهن مجسم کنید اما کتابی نیست که بتونه شما رو هزار صفحه همراه خودش بکشونه و بی تاب تموم کردنش باشین یه جاهایی واقعا پر گویی داره و داستان کشش لازم رو نداره خصوصا توی فصل‌های اخر و بعد از مرگ یکی از کاراکترها.
ایمان اووردن لوین و فلسفه‌ی تلستوی برای بیان ایمان اووردنش به حدی ضعیف بود که کاشکی اصلا وارد این موضوع نمی‌شد.
واقعا نویسنده اگر می‌خواست می‌تونست حجم کتاب رو نصف کنه و کتاب زیبا تر و جذاب تری رو به خواننده تحویل بده. ولی همین پر گویی‌ها هم برای خواننده‌ی قرن بیست و یکم که هیچ آشنایی با فرهنگ مردم روسیه قرن نوزدهم نداره خالی از لطف نیست.