ستارههای این کتاب باید صد برابر این مقدار بود. برتراند راسل یه جملهای داره که میگه: زنانی که کتاب میخوانند برای جموامع نابرابر، خطرناکند زیرا آنها با مطالعه میتوانند جهانی بهتر را تصور کنند و برای آن بجنگند. این کتاب بینظیر و فوق العاده بود. یک سیر مطالعه و هشیار کردن زنان در یک جامعه عقب افتاده و خطرناک. مطالعه خیلی عالی. کسانی که مطالعه میکنند ادمهای منطقی و قدرتمندی میشن که مستقل از هر چیزی هستدند. کتابهای جوجو مویز نشون دهنده امید و اینکه یه زن اولش شاید ساده و ناتوان باشه. اما وقتی شناخت پیدا کنه از خودش. پتاسیل نهفته در اون، قدرتمندش میکنه. و کلا کتابهاشون طوری که همش دلت میخواد تموم نشه و تا لحظه اخر نمیتونی جریان حدس بزنی. انقدر زیبا بود که نمیدونم چطوری توصیفش کنم. صدای خانم پاکزاد که بی همتاست، مهارتشون در خوندن. تغییر صداشون و اینکه جای هر کاراکتر، بطور جداگونه صحبت میکنند، بینهایت به جذابیت داستان افزوده بودند. منکه انقدر محسور و انگار جادوی داستان میشدم. کاملا خودم توی اون فضا حس میکردم. با روند داستان میخندیدم، گریه میکردم و.... شخصیت مارجری اوهر نشون دهنده یک زن واقعی. عالیس و پدر شوهر فوق العاده بدجنسش و دیگر شخصیتها. این کتاب به همه خانمها معرفی میکنم. و حتما توصیه میکنم که از دستش ندن مطالعش. در آخرین لحظه امید هست، نور هست و خدا با حق.
از کتابراه بینهایت تشکر میکنم و از خانم پاکزاد که زیبایی این داستان چند صد برابر کرده بودند و بهترینها را هم برای ایشون و هم کتابراه آرزو میکنم.
از کتابراه بینهایت تشکر میکنم و از خانم پاکزاد که زیبایی این داستان چند صد برابر کرده بودند و بهترینها را هم برای ایشون و هم کتابراه آرزو میکنم.