فوق العاده بود. اوایل خیلی کند پیش رفت اما بعد از ۸۰ صفحه جوری در دام نویسنده میوفتی که ثانیه‌ای نمیتونی بذاری کنار کتابو.
من همیشه از کتابهایی که قهرمان اصلی شون زنها هستند لذت میبرم ولی رمان‌های جوجو مویز جوری غرقت می‌کنه در قدرت زنانگی که واقعا به خودت به عنوان یک زن و موجودی که می‌تونه تا این حد قدرتمند باشه افتخار میکنی.
من همیشه از کتابهایی که قهرمان اصلی شون زنها هستند لذت میبرم ولی رمان‌های جوجو مویز جوری غرقت می‌کنه در قدرت زنانگی که واقعا به خودت به عنوان یک زن و موجودی که می‌تونه تا این حد قدرتمند باشه افتخار میکنی.